Zoekt en gij zult vinden!

Mijn vriend en ik zijn enthousiast vrijwilliger voor allerlei projecten. We zijn van die types die liever de hele dag bezig zijn dan dat we op de bank hangen. En omdat we onze passie voor het vrijwilligerswerk delen doen we alles samen. Zo hebben we bijvoorbeeld een wandelclubje waar sociaal zwakkeren een luisterend oor vinden en tegelijk een paar uur fysiek geactiveerd worden. Dat verzet de zinnen, verdrijft de eenzaamheid en is nog gezond ook.

Wandeltocht zonder einde

Nu had de organisatie waar wij dit werk voor doen bedacht dat het leuk en therapeutisch zou zijn om steeds ergens anders af te spreken; ergens in de natuur. Zo zouden de deelnemers ons met een paar summiere aanwijzingen zelf moeten zoeken. Dat prikkelt het creatieve deel van de hersenen. Een aanwijzing als: “Eenmaal bij deze kruising zoek je de hoogste heuvel; beklim die en loop dan 500 meter oostwaarts tot je een als dennenboom vermomde gsm mast ziet opduiken: vanaf daar kun je binnen een cirkel van 100 meter de groep vinden.” vonden wij nog al verstrekkend. De ervaring leerde ons dat dit uitmondde in een grote zoekpartij voor zowel ons als de deelnemers die wel het kruisje op de kaart hadden gevonden. Dat kan ook een leuke bezigheid zijn maar dat was niet de bedoeling van onze activiteit. Veel van de kwetsbare, sociaal zwakkere wandelaars vonden we gestrest en soms wanhopig terug in het overigens prachtige natuurgebied waar we onze route hadden uitgezet. Die route kwamen we dan helemaal niet aan toe. Gelukkig konden we direct aan de warme chocolademelk want in deze tijd van het jaar kan het behoorlijk koud zijn.

De oplossing voor de wandeltocht zonder einde
 

Dat ging niet langer zo. We bespraken dit met onze contactpersoon binnen de organisatie maar ondanks onze bezwaren zag hij nog steeds vooral de voordelen van zo’n onderneming en hij liet weten dat er bij de deelnemers toch ook een zeker enthousiasme bleef bestaan. Deelnemers kwamen vol verhalen bij de organisatie: het maakte duidelijk toch wat los. Toch wisten we de organisatie te overtuigen dat enige hulp bij onze activiteit wel wenselijk was. Maar hoe…

Nou is mijn vriend een echte internet-gek die altijd zit te zoeken en te googelen, soms ongezellig maar het kan ook zo zo’n voordelen hebben. Hij kwam de website die vlaggen en wimpels verkoopt tegen. En we wisten wat ons te doen stond: een paar duidelijk te herkennen punten op de route zouden de deelnemers wel helpen ons te vinden en wat was nou beter dan een wimpel kopen van 3 meter lang op een stok. Zo gezegd zo gedaan, even overlegd en budget was geen probleem want duur zijn ze niet. Happy days op de wandelclub.